My emotions make me feel so insecure.

Sama nie wiem od czego zacząć. Dawno mnie tu nie było, teraz nie wiem, na ile wróciłam, ale z pewnością brakowało mi bloga, brakowało mi Was! Może tak najprościej zacząć od początku, od tego, czemu odeszłam z poprzedniego bloga? Owszem, w jakimś stopniu nie utożsamiałam się z tamtą osobą, ale nie tylko dlatego. Poczułam, że znowu czuję się zagubiona, niepewna. Musiałam wziąć się w garść, a bałam się tego, że na blogu będę się ciągle nad sobą użalać. Moje zagubienie nie było chwilowe, trwało zbyt długo. W zasadzie wciąż trwa, wciąż nie do końca sobie z tym poradziłam, ale w końcu umiałam przed samą sobą się do tego przyznać. Również w końcu znalazłam w sobie na tyle siły, by chociaż spróbować z tym walczyć. Nienawidzę być zagubiona, tak samo, jak nienawidzę użalać się nad sobą, dlatego musiałam stąd odejść, musiałam zmierzyć się z samą sobą, co nigdy nie jest łatwe. Jak zwykle kiedy jestem zagubiona, popełniam wiele błędów, doprowadzam do sytuacji, do których szczerze nie chciałabym, by doszło. Niestety tym razem również tak było i w sumie dopiero otrząsnęłam się, kiedy tego wszystkiego było za dużo, kiedy to wszystko mnie przygniotło. Pewnego dnia po prostu przegięłam, pewnego dnia pozwoliłam innym na za wiele, a następnego dnia miałam ochotę uciec stąd jak najdalej. Nie tyle zapaść się pod ziemię, co właśnie uciec. Ale czy to nie byłoby wtedy najłatwiejszym rozwiązaniem? Z pewnością by było. Wbrew pozorom sytuacja, która mnie zmiażdżyła, pozwoliła mi również się otrząsnąć i wziąć za siebie. Dalej nie jest idealnie, dalej muszę nad sobą pracować, ale czuję, że mam w sobie siłę. Chociaż... np.ostatnio bawiąc się w gronie znajomych, kiedy czułam się naprawdę dobrze nagle stałam się smutna. Niestety było to po mnie widać i jeden kolega to zauważył, zapytał co mi jest. Udałam, że oczywiście nic, że tylko mu się wydaje, a w sobie czułam taką niepewność, czułam, że jestem tak mało pewna siebie, czułam się dużo gorsza od tak wielu ludzi, którzy wtedy mnie otaczali. Znowu poczułam się przygnieciona. Ale czy miałam powód? Wcale nie miałam powodu, a jednak było, jak było. Muszę się w sobie zebrać, muszę się odnaleźć, muszę wrócić do mojej starej pewności siebie, co wcale nie jest łatwe, ale najważniejsze jest to, że próbuję. Nie chcę się poddać, nie teraz, kiedy robię małe kroczki. Małe, ale jednak do przodu!

Tak więc wygląda na to, że tutaj wróciłam!

Selah Sue - Explanations